Een driejarig sprookje

Hoe weet je zeker of je op iemand verliefd ben? Hoe kan je er 100% zeker van zijn? Het is niet altijd even duidelijk of evident leerde ik in de zomer van 2014. Mijn beste vriend biechtte zijn gevoelens voor me op in februari en ik wist niet hoe ik ermee om moest gaan. Ik gaf erg veel om hem, we sms’ten de hele tijd en we spraken erg vaak af. Vlinders in m’n buik, stotteren of me dom voelen… het gebeurde niet bij mij. Ik voelde me erg op mijn gemak bij hem, dus stotteren? Of vlinders? Of domme zaken zeggen?

Toch kon ik ook weer niet helemaal zeggen dat ik helemaal niets voelde voor mijn beste vriend. Hem zomaar aan de kant schuiven, dat kon ik dan ook weer niet. Van februari tot juli bleven we toch nog vrienden, maar ik wist gewoon niet zeker of ik verliefd op hem was. Mijn beste vriendin bleef me  nochtans wijzen op de grijns die ik telkens heb wanneer ik met hem sms’te.

Het had een reden waarom ik 100% zeker wilde zijn. In november had ik gedatet met een jongen, maar zag pas na enkele dates dat een relatie toch niet zou werken. Ik brak zijn hart door hem dat te vertellen. Hij nam het helemaal niet goed op. Ik voelde me een koude hartenbreker die hem valse hoop had gegeven… Dat wilde ik mijn beste vriend niet aandoen.

In juli 2014 ging ik op reis, twee weken met m’n ouders. Mijn ouders kennende zouden ze weer een huisje boeken in the middle of nowhere zonder wifi, dus zonder contact met hem. Indien ik hem vreselijk zou missen in die twee weken, wist ik zeker dat ik verliefd op hem was. Jammer genoeg was er toch wat beschaving op onze vakantiebestemming dus chatten we weer elke avond. Ik kon dus weer niet zeker zijn.

Wanneer ik terugkwam van vakantie, spraken mijn beste vriend en ik zo snel mogelijk af. Hij wou zijn hart luchten, ik voelde het. Wanneer we alleen waren, vertelde hij me dat hij het moeilijk om nog vrienden met me te zijn. Hij gaf het op. De zware woorden klonken als horror in mijn oren. Hij wilde me minder zien en minder chatten. Dat ging als een messteek door mijn hart en ik voelde dat ik hem aan het verliezen was. Ik wilde hem niet kwijt. En toen realiseerde ik me wat ik al die tijd onbewust al wist.

Ik omarmde hem en fluisterde in zijn oor dat ik van hem hield. Hij was volledig verward. Tijdens die twee weken afstand had hij zich voorbereid op een afscheid en nu plots keerde ik mijn kar. Ik was zeker dat ik hem nooit nog kwijt zou willen.

Die avond gingen we naar het vuurwerk van de nationale feestdag kijken. We zaten op een bankje in een stadsparkje.

 

@bron

Lekker dicht tegen elkaar aan

Toen waren we gelukkige met ons twee

En kijk eens aan!

Het is al drie jaar gelee

 

 

Vandaag, 21 juli, is dat dus drie jaar geleden. Ik ben nog steeds zielsgelukkig met hem en hij ook met mij. Ik heb nog geen seconde spijt van onze relatie. Ook al zijn we twee tegenpolen en ook al maken we wel af en toe eens ruzie, ik kan me geen wereld zonder hem inbeelden.

Groetjes,

Verliefde Victoria