Van een wanhoopsdaad naar een wanhoopsreis

Gepost op door Victoria Hanmer
NMBS1
@bron

Sneller dan een touw ophangen. Pijnlozer dan pijnstillers met alcohol. Makkelijker te bereiken dan een vuurwapen. Ergens begrijp ik wel waarom de trein vaak als oplossing voor vele problemen wordt gezien. Maar de problemen dat het met zich meebrengt… De trauma’s van de treinbestuurders, de ongemakken voor de reiziger, de kosten voor de nabestaanden,… Mensen moeten toch echt heel diep in de put zitten als dat hun enige uitweg is.

Ik studeer in Antwerpen, vanuit mijn thuisstad is dat zeer makkelijk te bereiken. Maar liefst zes treinen per uur kunnen mij naar de Scheldestad brengen. Ik zou dus eigenlijk niet mogen klagen over het pendelen. Behalve wanneer er zich dan iemand voor een trein smijt…

De heenreis verliep vlot. Slechts twintig minuten vertraging. De terugreis is dan weer een ander verhaal.

Opgelucht stapte ik op de trein van 12:45. Maar vlak voor vertrek kondigde de conducteur aan, dat de trein niet naar mijn bestemming zou rijden. *zucht* opnieuw uitstappen en een andere trein zoeken. Het zou het begin zijn van een lange zoektocht. Het scherm zag inmiddels volledig rood. Vele vertragingen, vele treinen afgeschaft, vele treinen die in Antwerpen-Berchem vertrokken.

Het was chaos alom. De conducteurs hadden hun handen vol aan reizigers die niet wisten waar ze heen moesten. Ik was een van hen. Ik wilde een antwoord,… zekerheid. Maar ik werd van perron naar perron gestuurd. In totaal heb ik op 5 verschillende perrons gewacht. Ondertussen ken ik het station beter als mijn broekzak.

In totaal heb 50 minuten in het station rondgelopen alvorens ik eindelijk een trein had. Het voelde goed om op mijn bed neer te ploffen.

Hebben jullie al eens veel problemen gehad met de treinen?

Groetjes,

Victoria

34 reacties op ‘Van een wanhoopsdaad naar een wanhoopsreis’

  1. Jaaaaaaa…..ik woon dichtbij mijn werk maar als ik met openbaar vervoer moet naar andere locatie of op cursus is er altijd wel iets. Het is mij nooit gegund!

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  2. Ik heb 4 jaar gependeld tussen Gent en Brussel en ik kan er een boek over schrijven! Alle dagen miserie en dan overdrijf ik niet. Er was tijdens een paar maanden echt elke dag wel iets. Je zegt het eigenlijk zelf, alles ging vlot tijdens de heenreis, slechts 20 min vertraging…

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  3. Het gebeurt op mijn route ontzettend vaak dat mensen voor de trein springen. Een tijd terug was het voor mij niet mogelijk naar school te gaan via mijn normale route, omdat die avond daarvoor iemand voor de trein was gesprongen, die ochtend vroeg en ook midden in de spits nog iemand (en dat allemaal binnen een straal van zo een 20 km). De hele dag is er nog overlast van geweest. Normaal reis ik zo een 3 uur per dag met de trein, toen heb ik er 6 uur overgedaan om naar school te komen en weer terug. Buiten dat het ronduit vervelend is, vind ik het zelf ook erg confronterend. We zien dingen niet, die bij anderen wel spelen. Wat moet iemand op dat moment hebben gedacht? Hoe zwaar moet hij/zij het wel niet hebben gehad? Xoxo

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  4. Niet echt, want er is hier amper openbaar vervoer. Zo’n twintig jaar geleden moest ik eens de trein nemen van Gent naar Antwerpen. Bloednerveus stond ik op het perron te wachten… niet gewoon om te reizen met trein. Daar kwam hij. Ik stapte op. Vreemd, ik zat alleen in de trein. De trein vertrok. Vreemd, dat was de tegenovergestelde richting… De rest vertel ik eens in een blogbericht – het is best een leuk verhaal… Groetjes en een fijn weekend!

    Geliked door 3 people

    Beantwoorden

      1. Ja, het is best grappig… Volgt nog hoor… We zijn hier aan het verhuizen dus ik heb heel weinig tijd deze dagen, maar in de gestolen momenten neem ik mijn iPad en tokkel ik er lustig op los. Dus het komt zeker. Het was eigenlijk héél grappig… achteraf bekeken dan…

        Geliked door 2 people

  6. ja ook voor mij herkenbaar als openbaar vervoer gebruiker
    al is het nu ik met met pensioen ben toch minder hinderlijk als het gebeurt
    nu reis ik ook nog veel met de trein , en zal dat blijven doen

    Like

    Beantwoorden

  8. Mjn man gisteren. ‘Aanrijding met een persoon’ noemen ze dat hier. Dan weet je wat er gebeurd is. Ik voel diep mee met de wanhoop. Eerst van de ziel zelf, maar ook die hij achterlaat en natuurlijk iedereen die het meemaakt…. Gruwel …

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  9. Jaa het is wel eens gebeurd dat ik vertraging had door iemand die zichzelf van het leven beroofde. Droevig, geirriteerd ben ik dan eigenlijk nooit. Ik wacht liever 3,4,5,6 uur fysiek en mentaal gezond op een volgende trein dan dat het leven er zo zwart en zo zwaar uitziet dat er geen andere uitweg meer lijkt.

    Geliked door 2 people

    Beantwoorden

  10. Ik reis regelmatig met de trein en maak zoals iedereen vaak vertragingen mee. Om verschillende redenen. Een persoonsongeval maakt me altijd stil.Dan denk ik aan de eenzaamheid en hopeloosheid die zo iemand moet ervaren hebben om zo’n stap te zetten. Daar verzinkt de rest in het niet bij.

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  11. Ik heb een keer ín de trein gezeten die een aanrijding kreeg met een persoon. Een hele bizarre ervaring, best bijzonder wat zoiets doet met alle reizigers, van stilte tot paniek, van ergernis tot lachen. En dan de hulpverleners die om de trein lopen, de conducteur die langzaam weifelend meer loslaat over de situatie. We hebben toen samen 2,5 uur stilgezeten in die trein. Ik hoop het nooit nog eens mee te maken!

    Like

    Beantwoorden

  13. Of ik al eens de trein neem? Tja, al meer dan tien jaar werk ik in Brussel en pendel ik zowat elke dag tussen Brugge en Brussel. Dus: ja. Ik kan er gerust een boek over schrijven. Vertragingen voor alle mogelijke (en onmogelijke) redenen. De meest grappige was toch die koe op het spoor: het beest bleef rustig staan terwijl de trein voorbij reed.
    Nooit echt zelf zien gebeuren maar wel al een paar keer toen ik op het perron stond. Opvallend hoe mensen die er heel dicht bij stonden, tegenwoordig opgevangen worden. Heel wat beter dan vroeger. En ja: vrijdag ging ik rond het middaguur van Muizen naar Antwerpen en heb ik ook mogen ondervinden hoe veel vertraging er was. Gelukkig had ik verlof en dus tijd. Maar ook op een verlofdag is zoiets niet aangenaam.
    mvg

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden
  14. Pingback: Verhalen over flaterse treinreizen – Den Flaters fotoblogje

  15. Ik heb eens in een trein gezeten die een aanrijding had met een op het spoor geparkeerde auto. In de auto zat een meneer die ook het leven moe was. Het geluid van het krijsende metaal onder de trein zal ik nooit vergeten. Alsof er vlak naast je oor een bestek-lade wordt leeggekieperd. Beklemmend was het, waardoor je eigenlijk nooit meer onbezorgd aan je volgende reis begint.

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

      1. Wit van schrik was ik. Nog akeliger is dat iemand met een solide object als een auto op het spoor gaat staan, wachtend op een intercity met misschien wel 400 mensen aan boord. Dan zet je meer op het spel dan alleen je eigen leven. Afijn. Tijd voor wat vrolijkere gedachtes! Ik wens je een mooie dag.

        Geliked door 1 persoon

Plaats een reactie